Admissibility of Lawsuit with an Indefinite Petition

Document Type : Research (Normal Review)

Authors

1 PhD in Jurisprudence and Principle of Islamic Law at Zahedan University; Zahedan- Iran

2 Assistant Professor in Department of Principle of Islamic Law at Zahedan University, Zahedan- Iran;(Corresponding Author); kaykha@hamoon.usb.ac.ir

Abstract

Abstract
According to the view of the renowned majority of the jurists and based on paragraph 9 of Article 84 Code of Judicial Procedure, the inadmissibility of a lawsuit is one of the objections and obstacles to handling the petition. So according to this law, the person’s right will violate just with his doubt about the petition in many cases and assumptions, while this is contrary to constitution law No. 34. The present study, using a descriptive-analytical method, shows that the mentioned condition is not clearly stated in any specific evidence, but on the contrary, the inclusiveness of Quran’s verses, specific narrations, proofs and, the principle of not imposing condition indicate that it is not a condition. It seems that this legal article must be corrected.

Keywords

Main Subjects

Article Title [العربیة]

إمکانیة سماع الدعوى غیر القطعیة

Abstract [العربیة]

بحسب مشهور الفقهاء وبناء على البند 9 من المادة 84 من قانون الإجراءات القضائیة فإنّ أحد موانع سماع الدعوى هو عدم قطعیة وتأکید رفع الدعوى، وبناء علیه ووفقا لهذا القانون وفی صور وفروض کثیرة فإنّ الشخص یصبح عرضة لتضییع حقوقه فقط بسبب تردده الطبیعی فی رفع الدعوى، فی حین أنّ هذا الأمر یعارض الأصل 34 من الدستور الإیرانی.
یثبت هذا البحث الذی اتبعنا فیه المنهج الوصفی التحلیلی أنّ الشرط المذکور لم یُصَرَّح به فی أی دلیل خاص، بل على العکس من ذلک یُفهَم عدم اشتراطه من إطلاق آیات القرآن الکریم ومن الروایات الخاصة ودلیل (لا ضرر) وأصل عدم الاشتراط أیضا، وبناء على جمیع ما سبق یغدو من الضروری تعدیل هذه المادة من القانون.

Keywords [العربیة]

  • شروط النظر فی الدعوى
  • رفع الدعوى
  • رفع الدعوى القطعی
  • رفع الدعوى الظنی والاحتمالی

Full Text

PDF را ببینید

References

  1.           قرآن مجید

    1. الآشتیانی، میرزا محمد. (1404ق). کتاب القضاء. بی‌جا: منشورات دارالهجرة.
    2. ابن‌بابویه، محمد‌بن على. (1413ق). من لا یحضره الفقیه. چاپ دوم. قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
    3. ابن‌فارس، احمد. (1387).  ترتیب مقاییس اللغة. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    4. ابن‌منظور، محمدبن مکرم. (1408ق).  لسان العرب.  بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    5. اردبیلى، احمد‌بن محمد. (1403ق)، مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان.  قم: دفتر انتشارات اسلامى.
    6. اصفهانی، شیخ محمدحسین. (1404ق).  الفصول الغرویه. (بی‌جا). دار احیاء العلوم الاسلامیة.
    7. جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (1396). ترمینولوژی حقوق. تهران: گنج دانش.
    8. حائرى، سیدمحمد مجاهد طباطبایى. (بی‌تا). کتاب المناهل. قم: مؤسسة آل البیت :
    9. حسینى روحانى، سید صادق. (بی‌تا).  فقه الصادق7، بی‌جا: بی‌نا.
    10. حلبى، ابن‌زهره. (1417ق). غنیة النزوع إلى علمی الأصول و الفروع.  قم: مؤسسة امام صادق 7
    11.  حلّى، حسن‌بن یوسف‌بن مطهر اسدى. (1410ق). إرشاد الأذهان إلى أحکام الإیمان. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
    12.  حلّى، نجم الدین، جعفر‌بن حسن. (1408ق) شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام. چاپ دوم. قم: مؤسسۀ اسماعیلیان.
    13.  حلّى، مقداد‌بن عبداللّه سیورى. (1404ق). التنقیح الرائع لمختصر الشرائع. قم: کتابخانۀ آیة الله مرعشى نجفى.
    14.  خیرالله هرمزی. (1394). شرایط قابل استماع بودن دعوی در فقه. فصلنامۀ علمی پژوهشی حقوق خصوصی، 4 (13)35-.9
    15.  سبزوارى، محمدباقر‌بن محمد مؤمن. (1408ق). کفایة الأحکام. اصفهان: انتشارات مهدوى.
    16.  شعرانی، میرزا ابوالحسن. (1373).  المدخل الی عذب المنهل. قم: دبیرخانۀ کنگرۀ دویستمین سالگرد میلاد انصاری.
    17.  صیمرى، مفلح‌بن الحسن. (1420ق). غایة المرام فی شرح شرائع الإسلام. بیروت: دار الهادی.
    18.  طباطبایی، سید محمدحسین. (بی‌تا). حاشیة الکفایه. تهران: بنیاد علمی فکری طباطبایی.
    19.  طوسى، محمد‌بن الحسن. (1407ق). تهذیب الأحکام. چاپ چهارم. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
    20.  عاملى، زین‌الدین‌بن على. (1412ق). الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشّى - سلطان العلماء. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزۀ علمیۀ قم.
    21.  عاملى، زین‌الدین‌بن على. (1413ق). مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام. قم: مؤسسة المعارف الإسلامیة.
    22.  علم الهدی، سید مرتضی. (1363). الذریعة الی اصول الشریعة. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران.
    23.  عمید، حسن. (1357).  فرهنگ زبان فارسی. تهران: مؤسسۀ انتشارات امیرکبیر.
    24.  فقعانى، على‌بن على‌بن محمد‌بن طى. (1418ق). الدر المنضود فی معرفة صیغ النیات و الإیقاعات و العقود. قم: مکتبة إمام العصر ع العلمیة.
    25.  شمس، عبدالله. (1391). قانون آئین دادرسی مدنی. چاپ بیست‌ویکم. تهران: انتشارات دراک.
    26.  قمی، ابوالقاسم. (1378).  قوانین الاصول. تهران: کتابفروشی علمیۀ اسلامی.
    27.  کلینى، محمد‌بن یعقوب‌بن اسحاق. (1407ق). الکافی. چاپ چهارم. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
    28.  کیدرى، قطب‌الدین، محمد‌بن حسین. (1416ق). إصباح الشیعة بمصباح الشریعة. قم: مؤسسة امام صادق ع
    29.  مشکینی، میرزا علی. (1371).  اصطلاحات الاصول. چاپ پنچم. قم: دفتر نشر الهادی ع
    30.  مظفر، محمدرضا. (1400ق).  المنطق. بیروت: دار التعارف.
    31.  میرزاى قمّى، ابوالقاسم‌بن محمدحسن. (1427ق). رسائل المیرزا القمی. قم: دفتر تبلیغات اسلامى.
    32.  نجفی، شیخ محمدحسن. (بی‌تا). جواهر الکلام. چاپ هفتم. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    33.  نراقى، مولى احمد‌بن محمد مهدى. (1415ق). مستند الشیعة فی أحکام الشریعة. قم: مؤسسة آل البیت ع.
Islamic Law, Jurisprudence and Methodology
Volume 7, Issue 2 - Serial Number 23
Articles
June 2021
Pages 173-194

Files

History

  • Receive Date: 15 June 2019
  • Revise Date: 18 January 2020
  • Accept Date: 27 May 2020

Share

How to cite

Statistics