نوع مقاله : مقالات فراخوان فقه شهر
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، تهران- ایران
2 استاد مدعو گروه حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و دانشآموخته دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد (نویسندۀ مسئول)؛ رایانامه: aboozarafshar@gmail.com
3 استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران- ایران
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
In modern societies, the optimal use of municipal wastewater is considered a necessity in urban management. One of the concerns of the Islamic society regarding urban jurisprudence is the possibility of consuming polluted and impure water even after its treatment. Accordingly, transactions related to municipal wastewater, including impure water and urine, have been one of the jurisprudential challenges. The consensus of the earlier jurists and the disagreement among the later and contemporary jurists regarding the prohibition of the sale of sewage containing urine has made this issue the subject of controversy. The present study examines and analyzes the issue with the aim of explaining the jurisprudential decreeon the sale of municipal wastewater and sewage. The findings of this study indicate that the purchase and sale of treated municipal wastewater containing contaminated water and urine are allowed if it is used in applications that are not conditional upon purity (ṭahārah), such as industry and agricultural irrigation. The main arguments of the earlier jurists in preventing its usage have been due to the impossibility of its lawful usage. But today, with the creation of cities, the establishment of wastewater treatment plants, and the optimal use of wastewater, the lawful (ḥalāl) use of it has become possible.
کلیدواژهها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
التحلیل الفقهی لــمشروعیة بیع میاه الصرف الصحی
چکیده [العربیة]یعتبر الاستخدام الأمثل لمیاه الصرف الصحی فی المجتمعات المعاصرة من ضروریات الإدارة الحضریة. أحد هواجس المجتمع الإسلامی القائم على الفقه الحضری إمکانیة استهلاک المیاه الملوثة والنجسة حتى بعد تنقیتها. وعلیه فإنّ التعامل مع میاه الصرف الصحی الحضری بما فی ذلک الماء المتنجس والبول النجس هی احد التحدیات الفقهیة، واتفاق آراء الفقهاء على حرمة بیع میاه الصرف الصحی المشتمل على البول النجس واختلاف الآراء بین المتأخرین والمعاصرین حول هذا الأمر، جعل من هذه القضیة محل بحث وجدل.
إنّ المقالة التی بین أیدینا تبحث فی هذا الموضوع المذکور وتحلله بهدف شرح الحکم الفقهی لبیع میاه الصرف الصحی. أظهرت نتائج البحث أنّ شراء وبیع میاه الصرف الصحی المعالجة بما فی ذلک کالمیاه غیر النقیة والبول النجس، إذا تم استعمالها فی استعمالات غیر مشروطة بالطهارة مثل الصناعة والری الزراعی جائز، ومعظم أدلة المتقدمین من الفقهاء فی الممانعة بدلیل عدم إمکانیة الانتفاع الحلال منه. الأمر الذی جعل الیوم إمکانیة الاستفادة الحلال منه میسراً مع التخطیط الحضری وإنشاء محطات معالجة میاه الصرف الصحی والاستخدام الأمثل لمیاه الصرف الصحی.
کلیدواژهها [العربیة]
در دست آماده سازی است
* قرآن کریم