شرم و حیا یکی از مهمترین الگوهای دینی پیشگیری از گناه و جرم در آموزه های اسلامی است که بر آن تاکید فراوانی شده است. این الگوی دینی پیشگیری از جرم در اسلام مبتنی بر مبانی مستحکمی همچون تاکید بر کرامت انسانی افراد، رحمت الهی، نظارت الهی، دعوت به اتحاد جامعه اسلامی حول محور وحدانیت و توحید، تعاون و عصبیت و البته بعد معنوی شرم است. در حوزه جرمشناسی نیز توجه به شرم و بکارگیری آن به منظور بازپروری و بازاجتماعی شدن مجرمین ، رویکرد اصلی نظریه شرمساری بازپذیرکننده است که در پی جایگزین ساختن شرمساری از ارتکاب فعل مجرمانه بجای شرمساری از بزهکار، به منظور اصلاح و بازپذیری اجتماعی مجرم در جامعه است. پرسش اصلی این پژوهش آن است که رویکرد فقه جزایی اسلام به شرمساری بازپذیرنده چیست ؟ مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخا‌نه‌ای می‌کوشد تا مبانی فقهی و کاربست‌های این نظریه در فقه و حقوق اسلامی مورد بررسی قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان میدهد که علاوه بر مبانی ذکر شده، کاربست‌های عفو و صفح، توبه، بزه پوشی، اصلاح ذات‌البین و عدالت ترمیمی و قاضی تحکیم همسو با سیاست‌های نظریه شرمساری بازپذیرکننده در فقه جزایی اسلام است.
صبوحی, رحمان, حاجی ده آبادی, احمد, & صالحی, محمد خلیل. (1403). بازگشت مجرمان به جامعه در پرتو مکانیسم فقهی شرم ساری. جستارهای فقهی و اصولی, 10(1), 1-1. doi: 10.22034.jrj.84569
MLA
رحمان صبوحی; احمد حاجی ده آبادی; محمد خلیل صالحی. "بازگشت مجرمان به جامعه در پرتو مکانیسم فقهی شرم ساری". جستارهای فقهی و اصولی, 10, 1, 1403, 1-1. doi: 10.22034.jrj.84569
HARVARD
صبوحی, رحمان, حاجی ده آبادی, احمد, صالحی, محمد خلیل. (1403). 'بازگشت مجرمان به جامعه در پرتو مکانیسم فقهی شرم ساری', جستارهای فقهی و اصولی, 10(1), pp. 1-1. doi: 10.22034.jrj.84569
VANCOUVER
صبوحی, رحمان, حاجی ده آبادی, احمد, صالحی, محمد خلیل. بازگشت مجرمان به جامعه در پرتو مکانیسم فقهی شرم ساری. جستارهای فقهی و اصولی, 1403; 10(1): 1-1. doi: 10.22034.jrj.84569
)